Całe swoje życie szukam alternatywy dla drewna i tam tylko gdzie się to da, wykorzystuję zamienniki. Nie lubię drewna. Dla mnie jest ciężkie i opasłe. Nie kojarzy mi się dobrze – ja wolę jednak tworzywa sztuczne, lub choćby jego jak najmniejsza ilość tam, gdzie nie da się z niego zrezygnować.
Brat polecił warszawskie sklepy z deskami kompozytowymi
Gdy budowałam dom, od razu wiedziałam, że nie będzie tam za dużo drewna. Jasny tynk, huśtawki materiałowe, dachówka, taras z desek kompozytowych. Ten ostatni był dla mnie przygodą, bo dowiedziałam się w ostatniej chwili o istnieniu takich desek. Co prawda niechcący, gdy szukałam nowoczesnych rozwiązań dla domu. Desek kompozytowych nie muszę olejować, nie muszę się zajmować jakąś renowacją drewna, nie zgnije, nie zniekształci się, będzie odporny na temperatury – czegóż więcej chcieć? Czasem się w ogóle zastanawiam, dlaczego ludzie biorą sobie dodatkowe obowiązki i wybierają drewniane podłogi czy okna. Dla mnie, deska kompozytowa była wybawieniem. Może dlatego, że nigdy nie mam czasu i zawsze gdzieś się spieszę? W Internecie wyszukałam solidne deski kompozytowe z Warszawy i znalazłam kilka firm. Musiałam jednak pojechać i osobiście rzucić okiem na deski. Walory estetyczne są dla mnie istotne. Nie chcę deski kompozytowej, która będzie imitowała drewno. Ma być jedynie jak drewno solidna, ale jak najmniej podobna do niego. Na miejscu znalazłam od razu odpowiednią deskę na taras. Gdy tylko na nią spojrzałam wiedziałam, że to jest to. Szary taras z szarej deski – żadnego brązu, efekt sztucznego włókna.
Cóż, nie jestem taka jak inni i mam do tego prawo. Nawet jeśli będę chciała pomalować fasadę na landrynkowy róż to mam do tego prawo. Mam swój gust, a na temat gustów podobno się nie dyskutuje. Mnie ze swoim świetnie się żyje.